Wesołych Świąt! :)

Szczęśliwych, pogodnych, radosnych, 

białych (o ile się da) i śnieżnych,

szczupłych :) i wolnych od pokus :)

Świąt Bożego Narodzenia, 

obładowanego prezentami Mikołaja

i samych miłych chwil w tym wyjątkowym czasie,

życzy nasz Asnaxowy zespół! :)

Post dla zdrowia?

Post leczniczy nie jest sposobem odchudzania się! Tak, wszyscy to wiemy :)

Ale...

Ale może być z powodzeniem stosowany jako sposób oczyszczenia organizmu przed podjęciem właściwej kuracji odchudzającej. Można powiedzieć, że leczniczy, umiejętnie prowadzony post bywa pożyteczny dla zdrowia

Tego typu post daje organizmowi okres odpoczynku na oczyszczenie się i niezbędną regenerację. Jest to szczególnie potrzebne wątrobie i układowi trawiennemu, gdyż proces trawienia zużywa dużą ilość energii, a post przeciwnie – ma tu działanie oszczędzające energię. W czasie jego trwania cała energia organizmu może być wykorzystywana dla celów zdrowotnych i regeneracji. Ponadto post daje czas na usunięcie nagromadzonych trucizn wewnętrznych. Jest to szczególnie ważne dla wątroby, gdy jej zdolność oczyszczania organizmu pod wpływem nadmiaru toksyn pokarmowych ulega wyczerpaniu. Korzyść z postu odnosi także nasz układ immunologiczny.

Co się właściwie dzieje w naszym organizmie podczas postu?

W pierwszym dniu postu:
- organizm wykorzystuje zapasy cukru z glikogenu oraz tłuszcz.

W drugim dniu postu:
- aminokwasy ustrojowe są przetwarzane przez wątrobę dla odżywiania mózgu.

W trzecim dniu postu:
- wątroba przemienia tzw. tłuszcz zapasowy w związki ketonowe, które w małych ilościach mają znaczenie dla odżywiania mózgu, serca i mięśni jako substancje energetyczne. Zwykle w tym czasie osoby poszczące tracą poczucie głodu i odczuwają przypływ energii, zwiększa się też jasność umysłu. Traci się wówczas około 1 kilograma ciężaru ciała. Później, gdy tłuszcz z organizmu jest coraz intensywniej wykorzystywany jako paliwo energetyczne, są uwalniane do krwioobiegu toksyny związane z metabolizmem spalania tłuszczu, a następnie usuwane poprzez wątrobę i nerki.

Tradycyjnie zalecany jest post trzydniowy.

Czas trwania postu zależy jednak od kondycji danej osoby. Jeśli miałby być dłuższy, to zdecydowanie należy go przeprowadzać pod kontrolą lekarza dietetyka. W czasie postu należy pić różne soki owocowe i warzywne lub mieszane. Dobrze jest przygotowywać je w domu ze świeżych owoców i warzyw, gdyż unikniemy wówczas obciążających wątrobę konserwantów. Gdy rozpoczynamy post należy najpierw stopniowo ograniczać posiłki, a po zakończeniu postu zwiększać stopniowo w ciągu trzech – czterech dni ilość spożywanych pokarmów oraz ich częstotliwość.

Objawy niepożądane postu

Podczas postu, gdy następuje intensywne odtruwanie organizmu, u wielu osób występują objawy ogólnego uczucia zmęczenia, ból głowy, cuchnący oddech, nieraz nudności i świąd skóry. Stopień nasilenia tych objawów i czas ich trwania jest w dużym stopniu miernikiem ilości toksyn nagromadzonych w organizmie i siły fizjologicznych czynników odtruwających. Jeżeli objawy nasilają się, a dyskomfort przez nie wywołany jest dla nas zbyt duży należy skrócić czas trwania postu.

Źródło: materiały z Portalu Farmaceutyczno-Medycznego http://www.pfm.pl

Ostatnia deska ratunku...

Co zrobić w sytuacji podbramkowej, kiedy po prostu musimy wyglądać fantastycznie - i to natychmiast?
Oto nowa, niezwykle skuteczna, chociaż nietrwała, metoda odchudzania :)
I upiększania (przy okazji). Warto obejrzeć poniższy film:

Jak się odchudzić prosto, łatwo i przyjemnie :) 

Źródło: http://www.dailymail.co.uk

Otyłość a rak piersi

Październik jest Miesiącem Walki z Rakiem Piersi

W krajach Unii Europejskiej rak piersi jest wykrywany co dwie minuty. W Polsce rokrocznie odnotowuje się około 15 tys. nowych zachorowań, ale coraz więcej kobiet udaje się wyleczyć – zwraca uwagę Światowa Organizacja Zdrowia.

- Rak piersi to najczęściej występujący nowotwór u kobiet, ale odpowiednia profilaktyka może bardzo pomóc w zmniejszeniu liczby zachorowań. Niestety tylko niewielki odsetek kobiet w Polsce wykonuje badania przesiewowe. Kiedy rak piersi zdiagnozowany jest na wczesnym etapie to rokowania są bardzo dobre a szanse na całkowite wyleczenie sięgają kilkudziesięciu procent – mówi w rozmowie z portalem eOnkologia.pl prof. Piotr Wysocki z Oddziału Chemioterapii Wielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu.

Otyłość jest stanem patologicznego zwiększenia ilości tkanki tłuszczowej, który prowadzi do licznych zaburzeń metabolicznych i niewydolności narządów, oraz przyczyną zwiększonego ryzyka wystąpienia wielu nowotworów. W etiopatogenezie raka piersi zwraca się uwagę na znaczenie podwyższonego >25 mg/m2 wskaźnika masy ciała (body mass index – BMI) oraz małej aktywności fizycznej. Ogniwem łączącym otyłość z zachorowaniem na raka piersi może być insulina, która – obok efektów metabolicznych – ma również znaczenie mitogenne. Istotną rolę w powstaniu raka piersi odgrywają produkowane przez komórki tłuszczowe leptyna i adiponektyna. U otyłych pacjentek stwierdza się zwiększenie stężenia leptyny i zmniejszenie stężenia adiponektyny, co zwiększa ryzyko rozwoju raka piersi. 

Guzy pacjentek otyłych trudno wykryć w badaniu palpacyjnym. Sytuacja ta sprzyja uśpieniu czujności i odroczeniu diagnozy do momentu, gdy choroba stanie się bardziej zaawansowana, co pogarsza wyniki leczenia.

Ocena zależności pomiędzy otyłością a odpowiedzią patologiczną na przedoperacyjną chemioterapię z powodu raka piersi wykazała gorsze wyniki w grupie kobiet z podwyższonym BMI. U pacjentek tych stwierdzono wyższy stopień zaawansowania choroby, częściej guzy hormonalnie ujemne i krótsze przeżycia całkowite. W innym opracowaniu zwrócono uwagę na konieczność zastosowania pełnych dawek cytostatyków w chemioterapii uzupełniającej u kobiet z otyłością, gdyż poprawiało to wyniki terapii. Dystrybucja i metabolizm leków u osób z nadmiarem tkanki tłuszczowej stanowi bowiem dodatkowy problem.

Nadwaga i otyłość stanowią problem w każdej dziedzinie medycyny. Coraz lepiej poznana funkcja tkanki tłuszczowej, biomarkerów czy genów związanych z otyłością daje lekarzom więcej narzędzi do działań profilaktycznych. Być może pojawią się nowe sposoby leczenia, celowanego w punkty wspólne dla otyłości i innych chorób. W kon­tekście ryzyka raka piersi oraz wyników jego leczenia niezbędna jest edukacja na temat zmiany stylu życia, aktywności fizycznej i zrównoważonej diety. Konieczna jest poprawa znajomości tego zagadnienia zarówno wśród lekarzy, jak i pacjentów.

Źródło: Małgorzata Mazur-Roszak, Maria Litwiniuk, Sylwia Grodecka-Gazdecka „Otyłość a rak piersi”, Współczesna Onkologia (2010) vol. 14;4 (270-275)

Cukrzyca i jej związek z otyłością

Cukrzyca i jej związek z otyłością. Cukrzyca w liczbach.

Szacuje się, że na cukrzycę cierpi prawie 3 mln Polaków, z czego około 750 tysięcy nie zdaje sobie nawet z tego sprawy. Cukrzyca typu 2 dotyczy 90-95% wszystkich chorych cierpiących na cukrzycę. Dotyka zwłaszcza osób dorosłych (w przeciwieństwie do cukrzycy typu 1). Mimo, że w powstawaniu choroby mogą brać udział uwarunkowania genetyczne, to przede wszystkim czynniki środowiskowe determinują jej rozwój.

Według Światowej Organizacji Zdrowia otyłość trzykrotnie zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2, a ponad 90% chorych to właśnie osoby otyłe. Wzrost zachorowań na cukrzycę typu 2 przybiera niemalże rozmiary epidemii wywołanej przez nieprawidłowe nawyki żywieniowe, siedzący tryb życia i naturalną tego konsekwencję - otyłość. Ryzyko wystąpienia cukrzycy wzrasta wraz ze zwiększaniem się wskaźnika BMI; u osób z BMI powyżej 35 jest ono 80-krotnie wyższe niż u osób z BMI poniżej 23. 

Otyłość sprzyja cukrzycy typu 2

Otyłość oskarżana jest o sprzyjanie tzw. oporności tkanek na insulinę. Jest ot szczególny stan, w którym trzustka wytwarza jeszcze odpowiednią ilość insuliny, jednak organizm tego jakby „nie zauważa” i reaguje jakby hormonu brakowało. Przez pewien czas pomaga zwiększanie ilości insuliny we krwi chorego. Jednak powiększone wskutek nadmiernego wypełnienia tłuszczem tzw. adypocyty wymagają coraz większej ilości insuliny koniecznej do wprowadzania glukozy do wnętrza komórek ciała. Epidemia otyłości wywołuje epidemię insulinooporności!

źródło grafiki: http://cukrzyca.pl/porady/typy-cukrzycy/cukrzyca-typu-2/

Czym jest insulinooporność (niewrażliwość tkanek na insulinę)?

Insulinooporność oznacza utratę wrażliwości mięśni, tkanki tłuszczowej, wątroby oraz praktycznie wszystkich tkanek organizmu na insulinę, która jest „kluczem” wpuszczającym glukozę do wnętrza każdej komórki – gdzie glukoza jest spalana i przekształcana w energię. Jeśli komórki tłuszczowe, mięśni, wątroby, które szczególnie intensywnie przetwarzają glukozę przestają stopniowo reagować na insulinowy „klucz” - stają się „zamknięte” dla dostaw energii, czyli insulinooporne. Wówczas coraz gorzej wychwytują glukozę z krwi i słabiej na nią reagują. Wskutek tego normalne ilości insuliny wywołują znacznie mniejszy, niż należałoby oczekiwać efekt pozyskiwania energii z glukozy.

Po latach trwania otyłości i stanu cechującego się nadmiarem insuliny we krwi (hiperinsulinemii) - dochodzi do wyczerpania rezerw wydzielniczych trzustki. Poziom glukozy we krwi staje się coraz wyższy, a jej obecność bezużyteczna, gdyż nie jest spalana w komórkach i w ten sposób zamieniana w energię niezbędną do życia. Rozwija się zaawansowana cukrzyca.

źródło grafiki: http://cukrzyca.pl/porady/typy-cukrzycy/cukrzyca-typu-2/

Warto także zwrócić uwagę, że prawdopodobieństwo wystąpienia choroby rośnie nie tylko w miarę zwiększenia ogólnej masy ciała. Ważne jest także rozmieszczenie tłuszczu. Największym ryzykiem obarczone są osoby z otyłością typu brzusznego (pisaliśmy o tym poprzednio tutaj: Jabłko czy gruszka?). Czyli szczególne znaczenie w powstawaniu oporności tkanek na insulinę ma tzw. trzewna tkanka tłuszczowa.  

Gromadzenie tkanki tłuszczowej w obszarze brzucha, prowadzi do utleniania tłuszczów w mięśniach i wątrobie, co z kolei hamuje wydzielanie glukozy. Taki stan prowadzi do większego wydzielania insuliny przez komórki trzustki i do wyczerpania jej zapasów. Wśród towarzyszących otyłości trzewnej czynników pośredniczących, które mogą powodować pogorszenie się wrażliwości tkanek na insulinę wymienia się: wzrost stężenia we krwi wolnych kwasów tłuszczowych (WKT), czynnika martwicy guzów (TNF-alfa) oraz leptyny. 

Polacy rzadko wykonują badania kontrolne, dodatkowo brak jest widocznych objawów choroby w początkowym jej etapie, stąd tak wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że cierpi na cukrzycę. Ponadto niechętnie ruszamy się i podejmujemy wszelkie formy aktywności fizycznej, co powoduje kolejno nadwagę, otyłość, insulinooporność, cukrzycę, jak również może prowadzić do innych chorób cywilizacyjnych.

Jak mówi prof. Ewa Marcinowska-Suchowierska „Epidemia otyłości, będąca jednym z poważniejszych globalnych problemów zdrowotnych, nie pozostaje bez wpływu na równie gwałtowny wzrost zachorowań na cukrzycę typu 2. Otyłość jest czynnikiem indukującym rozwój cukrzycy typu 2 głównie poprzez wpływ na insulinooporność – stan, w którym insulina w prawidłowym stężeniu nie jest w stanie wywołać właściwej odpowiedzi ze strony tkanki tłuszczowej, mięśni i wątroby. Patologia ta może być wynikiem zaburzeń w przekazywaniu sygnału insulinowego w tkankach docelowych. Zaburzenia insulinowego szlaku przekaźnictwa sygnału mogą być wywołane akumulacją lipidów w mięśniach szkieletowych i wątrobie lub dysfunkcją adipocytów i rozwojem miejscowego stanu zapalnego. Lekarze powinni uwzględniać kwestię masy ciała na każdym etapie leczenia cukrzycy typu 2, wybierając odpowiednią strategię postępowania oraz stosując doustne leki hipoglikemizujące o neutralnym wpływie na masę ciała lub powodujące jej redukcję.” 

Źródło: Magdalena Walicka, Ewa Marcinowska-Suchowierska „Otyłość a cukrzyca”, Borgis - Postępy Nauk Medycznych 4/2013, s. 311-315

Zatem już dziś zrób sobie podstawowe badania – pomiar cukru we krwi na czczo i po posiłku! A następnie przeanalizuj swoje nawyki żywieniowe i to, co można byłoby w nich zmienić :)

Związki między naszym zdrowiem a odżywianiem są jednak rozmaite. Najczęściej myślimy o tym, że nieprawidłowe odżywianie wpędza nas w problemy zdrowotne. 

Bywa jednak i tak, że określone schorzenia, których przyczyna leży poza naszym talerzem, zmuszają do zmiany nawyków żywieniowych. 

Wreszcie – pamiętać należy o wzajemnym wpływie kondycji psychicznej i żywienia. 

O wszystkich tych aspektach możemy przeczytać w kwartalniku Food Forum, pierwszym eksperckim czasopiśmie poświęconym zagadnieniom żywności i żywienia.

Zapraszamy również na stronę internetową Food Forum (http://www.food-forum.pl/) po wiele nowych, ciekawych i naukowo potwierdzonych informacji!

A na bieżąco można śledzić nowości w tematyce żywienia, informacje o wydarzeniach, konferencjach i ciekawostki na stronie Food Forum na Facebooku: https://www.facebook.com/pages/Food-Forum/634990749847587