17 wrz 2013

Biegać czy chodzić? Oto jest pytanie!



Kiedyś modny był poranny jogging. Teraz kochamy nordic walking… A spór pomiędzy zwolennikami chodzenia i biegania dla zdrowia (i urody) trwa nadal.

Jakie argumenty, poza modą, warto wziąć pod uwagę wybierając formę aktywności fizycznej?
Naukowcy twierdzą, że aktywność fizyczna w postaci energicznego spaceru przynosi porównywalne korzyści zdrowotne do biegania (publikacja w "Arteriosclerosis, Thrombosis and Vascular Biology").

Rezultaty badań Amerykańskiego Stowarzyszenia Chorób Serca wskazują na to, że chodzenie o umiarkowanej intensywności jest równie zdrowe co intensywny bieg i w znacznym stopniu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka pojawienia się nadciśnienia, wysokiego poziomu cholesterolu, cukrzycy i chorób wieńcowych. Jakie parametry oceny brano pod uwagę? Dotychczas porównywano te dwa rodzaje aktywności ze względu na czas trwania. Teraz naukowcy skupili się na pokonywanym dystansie.

"Im więcej biegacze biegali, a spacerowicze chodzili, tym lepsze rezultaty zdrowotne uzyskiwali. Jeśli wydatek energetyczny był taki sam w obrębie tych dwóch grup, korzyści zdrowotne także były porównywalne" – dr Paul T. Williams, główny autor badania.

Szczegółowe wyniki badania pokazały, że ryzyko wystąpienia wielu schorzeń malało zarówno na skutek uprawiania biegania, jak i chodzenia:
Wniosek z tego badania – korzyści zdrowotne są niewątpliwe i porównywalne, nawet z pewną przewagą chodzenia nad bieganiem. Jedyny problem stanowi fakt, że chodzenie pochłania mniej energii (spala mniej kalorii) niż bieganie i aby uzyskać ten sam poziom wydatku energetycznego spacerując, należy poświęcić temu zajęciu znacznie więcej czasu.

"Chodzenie może być dla niektórych ludzi bardziej zrównoważonym rodzajem aktywności fizycznej niż bieganie, jednakże, ci, którzy biegają, zazwyczaj ćwiczą dwa razy tyle, co spacerowicze” – podsumowuje dr  Williams.

Jakie jeszcze korzyści płyną z regularnego biegania?
Okazuje się, bieganie wydłuża życie. Przeprowadzono wieloletnie, sprofilowane badania duńskiej populacji i wyniki przedstawiono na spotkaniu EuroPRevent2012 w Dublinie.

Jeśli chodzi o spodziewany czas życia, najwięcej korzyści daje bieganie od 1do 2,5 godzin w tygodniu w tempie "wolnym lub średnim" - zauważył po analizach wieloletnich danych z populacji Peter Schnohr, główny kardiolog Copenhagen City Heart Study.

Debata na temat wpływu joggingu na zdrowie rozpoczęła się w latach 70. - "po tym, jak kilku mężczyzn zmarło w trakcie biegania, i różne gazety sugerowały, jakoby jogging mógł być zbyt wyczerpujący dla zwykłych ludzi w średnim wieku" - wspomina dr Schnohr.

W 1976 roku, ruszyło badanie CopenhagenCity Heart. Jest to rozłożone w czasie badanie około 20 tys. mężczyzn i kobiet w wieku od 20 do 93 lat. W efekcie badania opublikowano ponad 750 specjalistycznych artykułów, z czasem dotyczących coraz większej liczby chorób, m.in. serca, płuc, alergii, padaczki, demencji, zespołu bezdechu śródsennego i chorób genetycznych. Badanie to pozwoliło też przebadać związki długowieczności i różnego rodzaju ćwiczeń.

Aby sprawdzić wpływ joggingu na oczekiwaną długość życia, naukowcy badali grupę mężczyzn i kobiet uprawiających jogging oraz grupy ludzi nie biegających, ale reprezentujących przekrój populacji. Wszyscy uczestnicy odpowiadali na pytania, np. ile czasu w skali tygodnia poświęcają na bieganie i jak oceniają własne tempo (definiowane jako wolne, średnie lub szybkie). Jednocześnie naukowcy obserwowali te grupy pod kątem śmiertelności.
Uczestników badania obserwowano na przestrzeni wielu lat. Okazało się z biegiem czasu (maksymalnie w ciągu 35 lat od pierwszego badania), że wśród biegających mężczyzn i kobiet ryzyko zgonu zmniejszało się o 44 % i że jogging "wydłużał" średnią długość życia o kilka lat. Badani, biegający mężczyźni żyli o 6,8 roku dłużej, kobiety - o 6,4 roku.

Zdaniem autorów analiz, największe korzyści dla zdrowia daje takie tempo biegania, w którym "nieco brakuje nam tchu". Nie chodzi jednak o to, by pozostać "zupełnie bez tchu". 

Dr Schnohr przypomina, że jogging sprzyja zdrowiu również na inne sposoby - dotlenia organizm, zwiększa gęstość kości i wrażliwość na insulinę, poprawia działanie układu odpornościowego, dobrze wpływa na odpowiednią proporcję tłuszczów, obniża ciśnienie, zmniejsza agregację płytek krwi i jest dobry dla psychiki.

Pozostaje pytanie czy bieganie odchudza? A raczej czy odchudza bardziej niż chodzenie (np. nordic walking)? W tym aspekcie eksperci od fitnessu pokazują też „ciemną stronę biegania”.

"Wielu ludzi rozpoczyna bieganie, aby stracić na wadze, ale nie zawsze to się udaje" – wyjaśnia Greg Brookes, jeden z najlepszych trenerów personalnych z Londynu i ekspert holistycznego podejścia do odchudzania poprzez fitness. Według niego przyczynę stanowi fakt, że bieganie powoduje zmniejszenie mięśnia sercowego.

"Małe mięśnie zużywają mniej energii i są bardziej skutecznie. Serce jest mięśniem i jeśli fundujesz mu duży wysiłek fizyczny przez długi czas, to naturalne jest, że serce się skurczy, aby zużywać mniej energii i stać się bardziej efektywne. Jeśli chcesz zwiększyć rozmiar serca, musisz praktykować więcej ćwiczeń siłowych, a nie wytrzymałościowych" - dodaje Brookes.

Ponadto na przekór powszechnej opinii bieganie wcale nie przyśpiesza metabolizmu. Biegi długodystansowe często zużywają ogromne pokłady energii i często powodują załamanie się tkanki mięśniowej. Mogą doprowadzić również do pogorszenia się stanu stawów.

Bieganie nie doprowadzi nas do szczupłej sylwetki, ponieważ powoduje gromadzenie się tłuszczów. "Tłuszcze są ulubionym źródłem energii naszego organizmu. Im więcej biegamy, tym lepiej przygotowuje się nasze ciało do następnego biegu" - twierdzi Brookes.

Według Marco Mastrorocco, głównego trenera i managera siłowni z zachodnim Londynie, złe wykonywanie ćwiczeń, w tym również nieprawidłowe bieganie, zwiększa szansę na rozwój cellulitu.

"Cellulit jest wynikiem nieprawidłowego działania układu krążenia i odwodnienia tkanki pod skórą. Jeśli ćwiczenie wykonywane jest zbyt długo, zbyt intensywnie, powoduje wytwarzanie wolnych rodnikow, które niszczą komórki" - powiedział Mastrorocco.

Czy wynika z tego, że dla średnio wytrenowanego organizmu chodzenie może być pod wieloma względami bezpieczniejsze i przynosi równie duże, jak nie większe długoterminowe korzyści zdrowotne? Jest to wielce prawdopodobne.

W takim razie jak chodzić prawidłowo i efektywnie?

A może jednak nordic walking? :)
W przypadku nordic walking, różne aspekty tego sportu i prawidłową technikę chodzenia pokazują bardzo dobrze infografiki (zapożyczone ze stron: http://turystykanews.pl/zalety-nordic-walking.html i http://www.slubice24.pl):
 Poprawna technika nordic walking:
A niezależnie od tego czy ostatecznie wybierzemy chodzenie czy bieganie, najważniejsze jest to, aby ruszyć się z kanapy i mieć odpowiednie, wygodne, sportowe buty
Szerokiej drogi! :)


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz