Dzisiaj o rzucaniu
palenia i związanym z nim niemiłym zjawisku przybierania na wadze.
Zamiast wstępu - nikotyna jest substancją psychoaktywną o
wysokim potencjale uzależniającym
zarówno psychiczne, jak i fizycznie.
Zależność
psychiczna jest stanem, który wyraża się kompulsywnym przyjmowaniem
nikotyny aby osiągnąć przyjemność bądź uniknąć złego samo-poczucia z powodu jej
braku. Powstanie tego uzależnienia zależy od wielu czynników psychologicznych,
środowiskowych i społecznych. Uzależnienie
fizyczne związane jest ze zjawiskiem tolerancji i objawów odstawiennych.
Jak wygląda leczenie
tego uzależnienia?
Leczenie uzależnienia od nikotyny podobnie jak innych
uzależnień nie jest zadaniem łatwym, ani owocującym w spektakularne sukcesy.
Zgodnie z oceną samych palaczy, dość łatwo jest rzucić palenie - co roku robi
to 4 miliony osób, ale 75% spośród nich wraca do nałogu przed upływem jednego
roku.
W odzwyczajaniu od palenia tytoniu stosuje się dwie główne
metody: psychologiczną i farmakologiczną. Wybór metody uzależniony jest od typu
uzależnienia i etapu rzucania palenia.
Farmakologiczne metody leczenia odwykowego obejmują:
zastępczą terapię nikotynową, terapię awersyjną oraz wspierającą
psychofarmakoterapię. Metody
psychologiczne stosowane są głównie w uzależnieniu nikotynowym typu behawioralnego
(psychicznego), z przewaga tego typu oraz jako terapia wspierająca w
uzależnieniu fizycznym. Oddziaływania psychologiczne oparte są przede wszystkim
na metodach behawioralnych, sugestii i hipnozie.
(Źródło: Hanna
Karakuła, Justyna Pawęza, Antoni Ferenc Jr., Anna Grzywa, „Współczesne metody
leczenia uzależnienia od nikotyny”; Katedra
i Klinika Psychiatrii AM w Lublinie; Specjalistyczny Psychiatryczny Zespół
Opieki Zdrowotnej w Jarosławiu; Annales Universitatis Mariae
Curie-Skłodowska, Lublin – Polonia, Vol. Lviii, Suppl. Xiii, 110 Sectio
D, 2003)
A jak jest z
przyrostem masy ciała po zaprzestaniu palenia?
U około 80% osób,
które zaprzestają palenia tytoniu, obserwuje się przyrost masy ciała średnio o 5 kg w pierwszym roku po zaprzestaniu
palenia, a łącznie o około 6–7 kg. Jednak wielkość przyrostu masy ciała
znacznie się różni między poszczególnymi osobami, z których część może przybrać
na wadze nawet ≥ 10 kg rocznie.
Chociaż niektóre czynniki pozwalają wskazać osoby narażone
na nadmierny przyrost wagi, nie mają one klinicznego zastosowania w określeniu
grupy wysokiego ryzyka. Zamiast tego, uzasadnione wydaje się monitorowanie przyrostu wagi po
zaprzestaniu palenia oraz interweniowanie
w przypadku osób, u których przyrost ten
wynosi > 1 kg miesięcznie.
Istnieją pewne dowody, że przyrostowi wagi po zaprzestaniu
palenia można przeciwdziałać poprzez zastosowanie
diety, która zakłada określoną podaż kalorii, regularne monitorowanie wagi
ciała oraz dostosowywanie podaży kalorii. Są jednak obawy, że takie podejście
może wpłynąć negatywnie na próbę podjęcia rzucenia palenia, ponieważ może
zwiększyć potrzebę zapalenia papierosa.
Ćwiczenia fizyczne
mogą zmniejszyć chęć zapalenia papierosa, zwiększyć szansę na wytrwanie w
abstynencji; istnieją też pewne dowody, że w dłuższym okresie wpływają na
obniżenie przyrostu masy ciała. Mogą być zatem rekomendowane, ale ich wpływ na
przyrost masy ciała jest znikomy.
Długoterminowa
zastępcza terapia nikotynowa zapobiega przyrostowi wagi o kilka kilogramów,
ale może wywołać szkodliwe zmiany w metabolizmie, które zwiększają ryzyko
chorób sercowo‑naczyniowych. Potrzebne są
randomizowane badania kliniczne, które ocenią jej skuteczność.
Podsumowując:
problem przyrostu masy ciała po zaprzestaniu palenia wciąż pozostaje w zasadzie
nierozwiązany; dostępne są pewne interwencje, które mogą zapobiec przyrostowi
masy ciała, ale ich skuteczność jest nieznaczna.
(Źródło: Paul Aveyard
(1), Deborah Lycett (2), Amanda Farley (2), “Przyrost masy ciała związany z zaprzestaniem palenia tytoniu – jak
postępować”; 1 - UK Centre for Tobacco Control Studies, Department of
Primary Care Health Sciences University of Oxford, Oxford, Wielka Brytania; 2 -
Primary Care Clinical Sciences, University of Birmingham, Birmingham, Wielka
Brytania; POLSKIE ARCHIWUM MEDYCYNY WEWNĘTRZNEJ 2012; 122 (10)
No dobrze, zatem z dotychczasowych badań o obserwacji płyną raczej pesymistyczne wnioski...
Co więc można
zrobić? Jak utrzymać skuteczną dietę i zwalczyć chęć podjadania?
Jak sobie pomóc?
Jak sobie pomóc?
W sierpniowym „Twoim
Stylu” znajdziecie artykuł „Rzuciłaś
– co dalej?” poświęcony rzucaniu palenia. Temat ważny, ale skąd w nim Asnax? Wiele osób, szczególnie kobiet, odwleka
porzucenie szkodliwego nałogu nikotynowego z obawy, że bardzo przytyją. Kiedy
odstawiamy papierosy, nasze zmysły wyostrzają się i jedzenie zyskuje
intensywniejszy smak i zapach, a poza tym coś trzeba zrobić z rękami, w jakiś sposób
zmniejszyć napięcie i niepokój... Nic prostszego niż ulec odruchowi czy nieodpartej
pokusie i sięgnąć po tuczącą przekąskę…
Jaki jednak sens ma zastępowanie jednego nałogu drugim?
Dlatego mgr Joanna Misiorowska, znany
dietetyk sportowy, poleca palaczom na
odwyku stosowanie Asnaxu.
Ta wyjątkowa, unikatowa na polskim rynku guma, ma trzy
podstawowe zalety, które ułatwiają zachowanie wagi w tym trudnym okresie: specjalne połączenie składników wpływa
regulująco na poziom cukru we krwi i zmniejsza ochotę na przekąskę, a smak Asnaxu zaspokaja potrzebę słodkości. Na dodatek Asnax
działa błyskawicznie!
Substancje czynne są bowiem uwalniane już w jamie ustnej i niezwykle szybko
dostają się do krwiobiegu po wchłonięciu do naczyń krwionośnych błony śluzowej
jamy ustnej.
Jesteśmy po to by pomagać – daj sobie pomóc!
A niezależnie od tego, czy rzucacie właśnie palenie, czy
nie, możecie skorzystać z doświadczenia mgr Joanny Misiorowskiej w zakresie
odchudzania. Wystarczy wejść na stronę Opinia eksperta z zakresu dietetyki
No i… powodzenia!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz