Otyłość a ekonomia - kilka faktów

Nie wszyscy lubimy statystyki, ale może warto przyjrzeć się bliżej kilku faktom dotyczącym epidemii otyłości i jej konsekwencjom - raport z krajów OECD, update z 2012 roku.

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (ang. Organization for Economic Co-operation and Development, OECD) – organizacja międzynarodowa o profilu ekonomicznym skupiająca 34 wysoko rozwinięte i demokratyczne państwa. Utworzona na mocy Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju podpisanej przez 20 państw 14 grudnia 1960.

Najważniejsze informacje na temat otyłości i aspektów ekonomicznych jej zapobiegania: 

• Obecnie, w ponad połowie krajów OECD, co najmniej jedna na dwie osoby ma nadwagę lub otyłość. Przewiduje się dalszy wzrost tego odsetka - w ciągu najbliższych 10 lat, w niektórych krajach, już 2 z 3 osób będą otyłe.
  (Epidemia otyłości - jaka przyszlość nas czeka?)

• Najnowsze dane pokazują zwolnienie wzrostu epidemii otyłości, z praktycznie stabilnym trendem w Korei, Szwajcarii, Włoszech, na Węgrzech i w Wielkiej Brytanii w ciągu ostatnich dziesięciu lat, a łagodnym wzrostem odnotowanym we Francji i Hiszpanii. Jednak większe wzrosty odsetka osób otyłych zanotowano w Irlandii, Kanadzie i w Stanach Zjednoczonych, gdzie przyrost populacji osób otyłych jest najbardziej dynamiczny.
  (Otyłość - sytuacja epidemiologiczna w Europie)
• W przypadku kosztów opieki zdrowotnej, osoby otyłe generują o 25% większe wydatki zdrowotne niż osoby o normalnej wadze, w każdym badanym roku. Otyłość jest powodem 1-3% całkowitych wydatków na ochronę zdrowia w większości krajów OECD (5-10% w Stanach Zjednoczonych). Statystycznie osoby otyłe zarabiają do 18% mniej niż osoby o normalnej wadze. 
  (Ryzyko zdrowotne i socjoekonomiczne konsekwencje otyłości)
• Odnotowano różnice między kobietami i mężczyznami w stopniu otyłości skorelowanym z wykształceniem i statusem socjoenomicznym. W krajach OECD kobiety niewykształcone są dwa do trzech razy bardziej narażone na nadwagę, niż te z wysokim poziomem edukacji, ale różnice te prawie nie występują w przypadku mężczyzn. Nie odnotowano postępów w rozwiązywaniu tych dysproporcji.
• Kompleksowa strategia zapobiegania otyłości pozwoliłaby uniknąć, co roku 155 000 zgonów w Japonii z powodu przewlekłych chorób będących efektem otyłości, 75 000 we Włoszech, 70 000 w Anglii, 55 000 w Meksyku i 40 000 w Kanadzie. Roczny koszt takiej strategii wynosiłby ok. 12 USD per capita w Meksyku, 19 USD w Japonii i Anglii, USD 22 we Włoszech i 32 USD w Kanadzie. Koszt wydłużenia życia o jeden rok poprzez zapobieganie skutkom otyłosci wynosi ok. 20 000 USD per capita w tych pięciu krajach.